Helena * * *

Helena * * *

Hoi, ik ben Helena. Niet zo'n beste foto... al zeg ik het zelf. Ik hou niet zo van foto's, zodra iemand hier binnen komt met dat rare ding ben ik ribbedebie. Hop, achter de frigo! Mijn opvangmama zegt dat ik een schrikkepuit ben maar dat is niet waar hoor, ik ben gewoon erg voorzichtig. Zie je, ik liep met mijn broertjes buiten, waar we eten kregen van een lieve mevrouw. We waren allemaal een beetje ziek en toen probeerde iemand ons mee te nemen. Ik ben samen met mijn liefste broer Hades in de vangkooi gelopen. Mijn andere broer moest ik achterlaten, ik heb hem nooit terug gezien. Volgens mijn opvangmama was hij te ziek. Toen we amper een weekje hier waren is mijn opvangmama plots met spoed naar de dierenarts moeten hollen voor mijn broertje Hades. Ook hem heb ik nooit meer terug gezien. Hij was ook niet sterk genoeg en ik heb hem weken lopen zoeken. Geen wonder dat ik schrik heb dus! De wereld is een gevaarlijke plek voor zo'n kleine meid als ik! Mijn mama zegt dat ik me moet concentreren op de goede dingen, namelijk véél eten, véél ravotten en een gouden mandje krijgen.
Nou, dat wordt nog moeilijk, want mijn maatje Belli neemt altijd mijn goeie plekje in. Voor kerst zou ik dus heel graag een eigen mandje
krijgen, eventueel groot genoeg voor ons twee'tjes... en als dat niet lukt bij mijn toekomstige mama, dan wil ik voorlopig hier wel een leuke mand delen hoor.
*kopje van Helena*

Bedankt Tine Van de kerckhoven Bedankt Sandra Canters Bedankt Jill Caty