Toen ik terecht kwam in de opvang was ik een ondervoed en verwaarloosd klein hummeltje dat zijn mama al verloren had. Gelukkig was mijn broertje Christof er nog en was ik niet alleen. Toen wij groter werden kwam ik niet meer zo goed overeen met mijn broertje en daarom werden we onder het toeziend oog van een pleegpapa geplaatst, wij waren zo onder de indruk van die grote caviameneer dat wij meteen weer dikke vriendjes waren en dicht bij elkaar kropen. Nietemin zijn wij ondertussen helaas onze mannelijkheid verloren omdat onze opvangmama graag heeft dat we elke onze eigen harem krijgen om problemen in de toekomst te vermijden. Zoals je op de foto kan zien zijn wij ondertussen uitgegroeid tot hele knappe mannetjes. Heeft u dus een harem thuis die dringend nood hebben aan een knappe man als ik, even gillen dan ;)
Mijn verlanglijstje voor de kerstman ? Een hoekschuilhuisje, een wilgentunnel of een theemuts
Bedankt Karin de Saegher 
Bedankt Leen Hendrickx
